در منطقه نبرد، خيمه ها و چادرهايى براى سكونت خاندان امام حسين عليه السلام و يارانش بر پا شده بود. مكان استقرار خيمه ها حدود سيصد متر، با ميدان جنگ فاصله داشت.
امروزه، در جنوب غربى حرم مطهر و 250 مترى صحن، مكانى را به مساحت دو هزار متر مربع ديوار كشى كردهاند و در وسط آن ساختمانى شبيه خيمه اى بزرگ ساخته اند كه چهار صد متر مربع مساحت دارد.
وسط ساختمان، سمت قبله، جايگاه امام سجاد عليه السلام و محل عبادت آن حضرت است. در قسمت ورودى، در بزرگى است كه با چند پله به سطح خيمه گاه مى رسد. بعد از در ورودى، سمت راست و چپ شانزده فرورفتگى قوسى شكل همانند كجاوه در دو طرف با آجر ساخته اند كه نشان از شانزده كجاوه اى است كه خانواده هاى شهيدان كربلا را از آن جا به سوى كوفه بردند. در قسمت پايانى و سمت راست ساختمان، كه حدود 5/ 1 متر گودتر است، غرفه اى حدود بيست متر قرار دارد كه محل عبادت اهل بيت بود. بر سر در و آستان ورودى خيمه گاه شعرهايى از سيد حسين علوى كربلايى روى سنگ مرمر نقش بسته است.[1]در زير خيمه گاه چاهى است كه به چاه حضرت عباس عليه السلام مشهور است و مردم از آب آن مىنوشند و صورت خود را مىشويند.[2]
برخى مكان اصلى قتلگاه را در نزديكى مستشفى حسين (بيمارستان امام حسين عليه السلام) مى دانند.[3]اين نظر بر اساس شواهد صحيحتر است، زيرا تا قبل از قرن چهاردهم كسانى كه خيمه گاه را ديدهاند آن را در جايى كه اكنون بيمارستان امام حسين عليه السلام است ذكر كرده اند.[4]قبر احمد بن محمد معروف به بن فهد حلى، از فقيهان بزرگ اماميه در (757- 841 ق) در بقعه اى جداگانه در جنوب خيمه گاه قرار دارد.[5]
[1]. آل طعمه، تراث كربلا، 111- 112.
[2]. اديب الملك، همان، 157.
[3]. مدرسى، همان، 335؛ آل طعمه، همان، 88
[5]. اديب الملك، همان، 157.